Fraser Island
Door: Kirss
Blijf op de hoogte en volg Kirsty
20 December 2013 | Australië, Frasereiland
De volgende ochtend vroeg op om op Fraser Tour te gaan. Met een vrachtwagenbus ging ik op pad. Nadat we met de ferry over gestoken waren, moesten we heel snel over het strand rijden omdat het vloed werd. Ondertussen vertelde onze chauffeur Dan van alles over Fraser Island.
Na een korte 'tea & muffin' stop, reden we verder naar Lake McKenzie over een hobbelig zandpad, door Pine Vally (gebied met bomen die zijn naam tw danken heeft aan de timber/logging uit 1800). Deze tour is zeker geen aanrader voor iedereen die snel wagenziek wordt...
Bij Lake McKenzie mochten we even zwemmen. Dat dus ook gedaan. Snel opgedroogd en de bus weer in. Helaas vertelde Dan dat onze bus kapot was (chasis gebroken en 2 versnellingen deden het niet meer). We stopten bij Cetral Station, waar we door het regenwoud mochten lopen. Dat was echt heel mooi en rustgevend.
Toen onze tijd om was, moesten we nog wachten op onze nieuwe bus. Die kwam na 20 minuten. We reden gelijk naar onze lunch toe. Een heerlijk all you can eat buffet. Na een uur lunchtijd, was het tijd om verder te rijden.
We reden naar Pinacles, zandbergen met 72 verschillende kleuren zand. Vervolgens reden we naar het Maheno Ship Wreck. Dan vertelde dat het ship al heel oud is en gediend heeft als ziekenhuisschip tijdens de Korean War. Het schip is zo groot, dat 5 verdiepingen al onder het zand verborgen zijn en er 5 verdiepinge. Eraf gebombardeerd zijn (na de oorlog, toen het diende als schietschijf voor het leger).
Als laatst stopten we bij Eli Creek, waar we mochten zwemmen. Je kon je door de stroming mee laten drijven van het regenwoud naar het strand. Dat was echt mooi. Je dreef door een soort mangrove, met boomstronken en al. Het water was zo helder, dat ik een aal heb zien zwemmen.
En na een prachtig dagje Fraser, helaas zonder dingo's, was het al weer tijd om terug te gaan naar Rainbow Beach. Wat ben ik blij als ik straks mijn bed zie. Ik ben kapot...
Na een korte 'tea & muffin' stop, reden we verder naar Lake McKenzie over een hobbelig zandpad, door Pine Vally (gebied met bomen die zijn naam tw danken heeft aan de timber/logging uit 1800). Deze tour is zeker geen aanrader voor iedereen die snel wagenziek wordt...
Bij Lake McKenzie mochten we even zwemmen. Dat dus ook gedaan. Snel opgedroogd en de bus weer in. Helaas vertelde Dan dat onze bus kapot was (chasis gebroken en 2 versnellingen deden het niet meer). We stopten bij Cetral Station, waar we door het regenwoud mochten lopen. Dat was echt heel mooi en rustgevend.
Toen onze tijd om was, moesten we nog wachten op onze nieuwe bus. Die kwam na 20 minuten. We reden gelijk naar onze lunch toe. Een heerlijk all you can eat buffet. Na een uur lunchtijd, was het tijd om verder te rijden.
We reden naar Pinacles, zandbergen met 72 verschillende kleuren zand. Vervolgens reden we naar het Maheno Ship Wreck. Dan vertelde dat het ship al heel oud is en gediend heeft als ziekenhuisschip tijdens de Korean War. Het schip is zo groot, dat 5 verdiepingen al onder het zand verborgen zijn en er 5 verdiepinge. Eraf gebombardeerd zijn (na de oorlog, toen het diende als schietschijf voor het leger).
Als laatst stopten we bij Eli Creek, waar we mochten zwemmen. Je kon je door de stroming mee laten drijven van het regenwoud naar het strand. Dat was echt mooi. Je dreef door een soort mangrove, met boomstronken en al. Het water was zo helder, dat ik een aal heb zien zwemmen.
En na een prachtig dagje Fraser, helaas zonder dingo's, was het al weer tijd om terug te gaan naar Rainbow Beach. Wat ben ik blij als ik straks mijn bed zie. Ik ben kapot...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
