Tongariro Alpine Crossing

ets wat je gedaan moet hebben in New Zealand is de Tongariro Alpine Crossing. Een pad door de bergen van 19,4 km.

Al heel vroeg in de ochtend stonden we op. Zowel Lisette als ik waren allebei ziek. Lisette had echt verkoudheidaverschijnselen en last van haar keel en ik liep met keelpijn, hoofdpijn en een misselijk gevoel rond.
Na het eten en onze tassen ingepakt te hebben, zijn we in de bus verder gaan slapen. Panda reed alleen niet heel zuinig. Met elke hobbel vlogen we de lucht in. Niet echt een lekker gevoel als je ziek bent.

Aangekomen bij het hutje waar we eventueel spullen konden huren, werd er tegen mij gezegd dat ik een fleecevest en regenjas moest huren, anders mocht ik de walk niet doen. Lisette moest schoenen huren en een thermal shirt. Daar ging weer extra geld...

In de bus zagen we opeens onze crazy Amerikaan Mike zitten. Wat leuk! Bleek de bus van Possum gister de wandeling niet gedaan te hebben ivm het weer. Hierdoor zijn veel mensen uit de bus gestapt om de tocht vandaag te doen. Leuk!!! Dan zagen we de oude groep weer tegen de avond.

Nadat we naar het begin zijn gereden, begon onze walk. In het begin viel het allemaal wel mee, maar na 3km omhoog lopen hebben Lisette en ik de gehuurde thermal shirt en fleecevest uitgedaan en onze jeans ingewisseld voor shorts.
Bij de 5km hebben we even wat gegeten voor energie, die we allebei toch al niet hadden...
Doorgelopen, wat erg zwaar was. Het ging erg stijl omhoog via allerlei trappen. We hebben heel veel pauzes ingelast en toen we boven waren, kwamen we op een vlak stuk terecht. Daar kwamen we Mike tegen. Die bleek ook niet lekker te zijn, maar wilde zeker weten de walk uitlopen. Zoals wij dat wilden.
Er doemden een berg voor ons. Damn, nog stijler omhoog. En bergklimmen zat niet in ons pakket inbegrepen. Het is een wonder dat ik het op Nikes heb kunnen beklimmen.
En nog waren we niet op de top. We hadden besloten om bovenaan, bij de rode krater, een sandwich te eten. Deze had Lisette gister gemaakt en ze waren erg lekker! En gezond (kaas, salami, komkommer en mosterd).
Na even een rustpauze en fotomomentjes zijn we verder gegaan met de klim. Het werd stijler en stijler en iedereen zat er echt doorheen. Maar toch zijn we boven gekomen, wonder boven wonder. En wat we daar zagen was zo mooi...
We hadden uitzicht op Mount Doom (vulkaan).

We liepen door en dit keer moesten we heel stijl omlaag. Er lag allemaal grind en kleine steentjes op de helling, wat betekende dat we roetsjend naar beneden moesten. Dit zorgde voor hilarische momenten. Iedereen ging steeds bijna onderuit. We hadden wel erg mooi uitzicht op zwavelmeren.
Beneden aangekomen besloten we om rond een meer te lopen. Ook dat was lekker stijl naar beneden en natuurlijk ging ik nu onderuit. Wat wel hilarisch was en gelukkig niets bezeerd.
We kwamen bij een nog groter zwavelmeer aan. Daar stopten we even en opeens zagen we Tom, Robin en Markus uit Canada en Sophia uit Zweden aan komen lopen. Samen een paar groepsfoto's genomen en gevraagd hoe de walk naar Mount Doom was (side walk). Volgens hun was het heel cool maar wel zwaar.
We liepen met de gehele groep door tot we naar beneden van de heuvel liepen. Tom, Robin, Markus en Sophia wilden persé een bus om bepaalde tijd halen. Daar liepen we weer alleen met zijn drieën. Ook niet erg, we deden het op ons tempo.

Eindelijk beneden aangekomen, waren we zo blij dat we het gehaald hadden. In het totaal hebben we er 5,5 uur over gedaan.
Bleken we net de bus gemist te hebben. Lisette was echt heel erg ziek geworden doordat haar hooikoorts ook was opgekomen. We hebben een uur op de bus gewacht voordat we naar onze slaapplek gingen.

Bij onze lodge aangekomen was Lisette heel erg ziek. Ik voelde me alleen niet lekker, voor de rest ging het wel. Lisette is in bed gekropen en toen de douche vrij was, is ze er meteen onder gesprongen. Ze voelde zich daarna weer wat beter.
Nadat ik gedoucht had besloten we om toch wat te eten. Zij een salade en ik nacho's. We gingen aan de tafel zitten waar alle jongens van onze Possum bus zaten. Super gezellig!

Na het eten hebben we nog een toetje genomen: pavlova en een brownie. Super lekker!
Lisette is daarna naar bed gegaan en ik ben nog even naar de lodge gegaan. Tom wilde graag nog een foto met mij in mijn FC Sydney shirt (die ik voor mijn broertje gekocht had). Daarna de boys slaap lekker gewenst en zelf ook naar bed gegaan.