Verjaardagscadeautje van Lauu

Gister kreeg ik eindelijk mijn verjaardagscadeautje van Lauu: Alton Towers. Een pretpark in the freaking middle of nowhere.

We waren wat eerder opgestaan en hadden bij de McDonalds ontbeten (daar hebben ze gewoon breakfast wraps!). Vervolgens de auto ingestapt om een uurtje erheen te rijden. De TomTom gaf alleen een hele vreemde route aan, waardoor we door het platteland van Engeland reden. Smalle straatjes, scherpe bochten en heuvels.
Na tractoren ontweken te hebben en een lange rit om bij een parkeerplek te komen waren we dan eindelijk daar! Alton Towers.

We moesten met een trainrail naar het park. Ook wel bijzonder. Na kaartjes gekocht te hebben liepen we het park in. Een groot pretpark gebouwd om een oud kasteel heen. Beetje te vergelijken met Disney. Alleen dan met meer achtbanen.
Als eerst in Sonic's Pinball. Een achtbaan die alle kanten opdraait. Soort van misselijk liepen we verder naar de Smiler. Een huge achtbaan die over de kop gaat en weet ik wat nog meer. We stonden allebei met ons mond open en zijn zo de wachtrij ingegaan. Gebaseerd op de Kolderkat van Alice in Wonderland zag je overal lachende gezichtjes. De achtbaan had 3 delen: een deel dat je misselijk maakt, een deel dat je corrigeert en een deel dat je aan het lachen maakt.
Daar zaten we dan... In spanning af te wachten hoe en wat... En voor we het wisten kwamen we er lachend uit! Wat een leuke achtbaan.
Door naar Oblivion, een achtbaan die recht naar beneden gaat. We zaten naast Engelse meiden en op het moment dat we bovenaan op het moment stonden om naar beneden te gaan, werd de achtbaan stilgezet. Medewerkers kwamen met veiligheidstuigjes en helmen omhoog. Alleen maar omdat één van die meiden haar telefoon nog in de handen had. Dus... Domme actie.

We liepen verder naar het kasteel toe. Na enige twijfel zijn we toch naar binnen gegaan. Doodeng! Het kasteel was nog zo intact en tijdens het verhaal moesten we steeds naar een andere kamer (in het donker). Uiteindelijk bleek het een soort Villa Volta te zijn.
Buiten gekomen regende het en zijn we een klein etenstentje ingegaan om wat te eten. Spareribs met Jack Daniels saus er overheen en Lauu een bacon Burger. Na het eten weer verder gelopen. Het regende nog steeds dus kochten we mooie poncho's. Lau had de laatste roze dus ik nam een blauwe. Daar liepen we dan... Maar we werden niet nat en hadden het iets warmen omdat ze ook nog een winddicht waren.
Nadat we nog een achtbaan hadden gedaan liepen we the dark forest in. Daar hadden ze de achtbaan '13'. Wij erin. De achtbaan was in het begin erg saai. Een ritje door het bos. Vervolgens kwamen we stil te staan in een kamer. Het werd donker en ik zei tegen Lauu dat ik dit niet leuk vond. Vervolgens vielen we naar beneden en werden er allerlei standbeelden verlicht. Ik gil niet snel maar nu...

Doorgelopen naar de andere kant van het park. Daar gingen we op zombie's schieten. Ook daar hebben we onze longen uit het lijf gegild. Niet omdat het eng was maar je zit zo in je spel dat je overal van schrikt.
Door naar achter waar we in een of ander militaire operatie attractie terecht kwamen. Nog nooit heb ik iets zo engs meegemaakt als dit. Voor degene die toen mee waren naar de Halloween FrightNights (of daar ooit geweest zijn): dit vond ik nog enger dan de Roxy.
Nadat avontuur nog 2 achtbanen gedaan. De Air is een achtbaan waar je in ligt en het lijkt dan net of je aan het vliegen bent als Peter Pan. De medewerkster achter de knopjes vond het leuk om een andere mederker te plagen. Elke keer moest hij mijn zitje controleren of die wel dicht zat. We moesten er wel om lachen. Na de rit waren we allebei wel misselijk.

Het park ging dicht dus liepen we naar de uitgang. Onderweg nog 1 waterattractie met onze poncho's aan. Terug met de trainrail naar de auto.

Gesloopt kunnen we terugkijken op een super leuke dag vol adrenaline.