Taronga Zoo

En we zijn weer terug in de stad waar alles begon: Sydney. Aangezien ik in de 1e week al veel gezien had van de stad, besloot ik naar Taronga Zoo te gaan. Volgens iedereen die ik tegen gekomen was een aanrader.

Zodoende vroeg opgestaan en klaar gemaakt. Naar Circular Quay voor de ferry. Het was mogelijk om een combi ticket te kopen, dus dat ook gedaan. Helaas had ik net mijn ferry gemist, waardoor ik 30 minuten moest wachten. Ach, ik heb toch heel de dag.
Aangekomen bij Taronga, mocht ik met mijn combi ticket met de Sky Safari (gondelbaan). Dit was best gaaf (maar ik miste mijn skies op de een of andere manier...).

Bij de ingang stond een bordje "feed the pinguïns". Informatie over gevraagd en besloten om het gewoon te doen.

Als eerst het park ingegaan. Van alles gezien. Toen ik heel toevallig bij de zeeleeuwen was, kon ik nog aanschuiven bij de sea lion show. Dat was zo leuk in elkaar gezet, met verschillende zeeleeuwen (New Zealand, Australië, Calafornië) en achtergrond informatie over de zee en alle dieren.

Doorgelopen naar de foodmarket om wat te eten en vooral drinken te halen. Na hele lekkere kipnuggets gegeten te hebben, liep ik richting de rainforest dieren en de big cats. De tijgers waren nergens te vinden, het was ook zo warm.
Vervolgens doorgelopen richting de pinguïns. Ik was iets te vroeg voor mijn pinguïn feed, maar er was airco in de watertunnel van de pinguïns en sea lions. Daar heb ik gezeten tot het tijd was om naar het verblijf te gaan.

Samen met nog een Franse vrouw mocht ik mee helpen met het voeren van de "frairy" pinguïns. Na wat uitleg gingen we het verblijf in. We zaten nog niet of de pinguïns kwamen al op ons af. Het was het heel leuk om ze vis te voeren, ook al kwam je zelf onder de bloedspetters te zitten. Ach, je moet iets over hebbwn om (weer) een droom uit te laten komen.

Omdat er ook foto's gemaakt werden, mochten we die achteraf ophalen. Aangekomen bij het greenscreen kiosk, werd ons verteld dat de computer kuren had en dat het iets langer ging duren. Geen probleem, ik had toch de tijd.
Terwijl ik stond te wachten, kwam er een vrouw aanlopen met 3 kids. Ze kwam ook foto's ophalen. Ik begreep nu niet zo goed de relatie tussen haar en de kids (nanny of moeder), maar ze had totaal geen overwicht op ze. En als pedagoog zou ik haar zo naar oudercursus sturen. Serieus, 1 van de kids was weggelopen en het deed haar niets ('die komt wel terug'). En toen de medewerkster iets vroeg over de foto die ze had laten maken, zei ze dit: "ja dat kind is autistisch, dus hij kijkt nooit de goede kant op. Laat hem maar zo in de foto". Toen dacht ik al 'hmmmm...'. Vervolgens zegt ze tegen het autistische kind: 'ja je kijkt weg op de foto, leuk he?'(op geïrriteerde manier). En toen dacht ik 'woooh, die heeft echt nog veel te leren...'.

Ik kreeg mijn uitgeprinte foto en een cd waar alle foto's op stonden (120). Ik was erg blij met mijn foto en kan niet wachten tot ik thuis de rest kan zien.

Vervolgens nog het andere deel van het park gezien. Dat waren vooral de dieren die ik al gezien had, dus ik was ook zo klaar.

Uiteindelijk een leuke en warme dag gehad in een super mooie dierentuin. Hier kan Nederland nog wat van opsteken als het gaat om onze dierentuinen...