Hobbiton (Rotorua)

Aangekomen in Rotorua, heb ik eerst al Lisette's en mijn spullen naar ons hostel gebracht. Lisette had namelijk een vroege tour en kon niet mee inchecken. Geen probleem. Daar liep ik met een bagpack, een koffer, 2 rugtassen en onze etenswaren. Het was geen gezicht.
Na het inchecken, heb ik alle tassen in de bagagekast gegooid en ben ik mijn de belangrijkste spullen terug gelopen naar het informatiecentrum. En natuurlijk raakte ik verdwaald en kwam ik in het shoppingcentre uit. Na wat borden gevolgd te hebben, kwam ik op tijd bij het informatiecentrum uit. Daar stonden Tom, Tom en Lina uit Duitsland al te wachten.

Na wat gewacht te hebben, kwam onze bus niet opdagen. Wij in het informatiecentrum navraag gedaan. Bleek dat er maar 2 bussen op een dag gaan. Wij moesten die van 13.15 uur nemen. Dat was leuk, die vrouw van de Hobbiton zei gister 10.15 uur. Zowel tegen mij als Tom... Ach hadden we nu nog tijd om de stad een beetje te verkennen.

Sameb met de Tom's ben ik wat gaan rondlopen in een park met zwavel pools. Lina wilde niet mee. Ze bleef liever in een cafétje genaamd the Fat Dog, om thee te drinken. Prima, zoude. We haar na onze tour weer opzoeken.
Na het park dus na the Fat Dog. Daar lunch gegeten en de aller lekkerste (en grootste) warme chocolademelk gegeten. Toen was het alweer bijna tijd voor de Hobbiton.

We stonden te wachten op onze bus, wordt Tom opeens besprongen door Lisette. Ze was zo blij dat ze ons zag, want nu kon ze de Hobbiton gewoon met ons doen.
We stapten de bus in en reden weg. Eerst gingen we heel veel andere mensen ophalen. Ondertussen waren we al een uur onderweg, bleek onze chauffeur mensen vergeten te zijn. Weer terug naar Rotorua. En zo deden we 2,5 uur over een stuk waar we normaal 1,5 uur over moesten doen.

Eenmaal aangekomen bij Hobbiton, bleken we een tourguide te hebben. Dat wilden we eigenlijk niet, maar er was geen andere optie. We hadden minder tijd omdat we al te laat waren en mensen van onze bus weer de bus naar Auckland moesten pakken. Wij zwaar pissed, want wij willen wel gewoon alles zien.
Aangekomen bij het begin, vroeg ik of we tijd hadden voor een toilet break. Onze tourguide zei ja. En toen ik terug kwam van de wc, was onze groep weg. Lekker sociaal. Ik werd nog pissiger dan ik al was. Lekkere tourguide ben je dan. Alleen Lisette en de Toms stonden te wachten. Samen met hun heb ik heel de Hobbiton gelopen. Het was echt leuk en weer een speciale ervaring.
Na de tour mochten we gratis cider of bier drinken in de Green Dragon. We hadden ons drankje nog niet of onze tourguide kwam naar ons toe en zei: ja we gaan over 2 minuten weg dus drink snel je drank op. Wij werden beetje boos want wij hoefden nergens heen. Als je de bus van Auckland moest pakken, had dan een tour eerder geboekt of een andere bus gepakt. Wij snapten het niet.
Gelukkig mochten we nog wel even de giftshop in, waar niemand iets gekocht heeft.

De terugweg was sneller. We hadden afgesproken om bij elkaar te eten in het hostel van de Toms en Lina. Om 20.00 uur stonden we in hun hostel. Omdat ze toen pas begonnen met koken, gingen Lisette en ik maar pool spelen. We hadden vrij weinig anders te doen. Carine uit Duitsland (meisje die Lina met de Hobbiton ontmoet had) at ook mee.
Op een gegeven moment kwam er een gedeelte van onze Stray bus naar beneden. Ze gingen uit. Brenda (dat vervelende omhoog gevallen meisje uit Nederland) zat er ook in en maakte weer allerlei rare opmerkingen. Ze haalde het bloed onder mijn nagels vandaan.

Gelukkig kwam Tom al snel met het eten en hebben we met zijn allen beneden gegeten.
Ondertussen hadden Lisette en ik bedacht dat we Brenda morgen uit de raft zouden duwen bij de 7meter waterval. Dat zou haar leren...

Na het eten zijn we nog een drankje gaan doen. Aangekomen bij ons hostel zijn we de Lava Bar ingegaan voor 1 drankje. De halve Stray bus was uitgestapt en hier te vinden. Echt heel gezellig.
Daarna zijn Lisette en ik naar onze kamer gegaan om te slapen. Lisette was opeens haar bagpack kwijt. Die hadden ze op haar bed gegooid. Blijkbaar vonden de mensen dat hij in de weg stond. Ja jammer je deelt je kamer met nog meer mensen. Wen er maar aan.
Omdat we hoorden dat al onze kamergenoten ston dronken waren, legde ze haar bagpack op mijn tas. Ze wilde niet dat hij onder gespuugd zou worden.

We sliepen pas om 00.30 uur. Daar ging onze vroege avond.